Otoyol Uykusu

14 Şubat 2011 Pazartesi

Köle ticaretinin insanın genel ahlak kaideleriyle bağdaşmadığını fark ettiğimden, görevden affımı istemiştim.Artık beyaz şahinimle uzun otoyol yolculuklarına çıkıyor, bir zamanlar otoyol üzerinde yaya olarak yaptığım çılgınlıkların bir eşini otomobille deniyordum. Yaptığım manevralarda ölümden kıl payı kurtuluyor olmam, beni bütün derdimin ölüm denen o eşsiz hadiseyle hesaplaşmak, onunla yarışmak olduğu yolunda bir kanıya vardırmıştı. Otomobilimin arkasına bir edebiyat dergisinden aklımda kalan iki dizeyi hislerime tercüman olsunlar kabilinden kocaman harfle yazmış ve maceraperestliğimin harikulade bir ifadesi olarak gördüğüm bu dizelerin sahibine minnet duymuştum. "Yar ölüm benimlen yarışıyor / Daha güzel bir sevgili olmaya"

Otoyollarda direksiyon başında geçen uzun saatlerde yepyeni bir alışkanlık edinmiştim. Bir süre sonra düşler ummanına dalıyor, ne uyur ne de uyanık bir halde zamanın koca boşluğunda salınıp duruyordum. Kimileyin gezegenlerde Küçük Prens'le dünya ahvali üzerine gevezeliklere dalıyor, kimileyin Nemeçek'le birlik edip Palm Sokağı'nı kurtarıyordum.Düşlerden birinde Çöp Kız Selma ile Pippi Uzunçorap'ın akraba olduklarını keşfettim.Keşfimi onlara açtığımda elele tutuştular ve gülümseyerek bana baktılar. Ne kadar da safsın dediler...

1 yorum:

N.Narda dedi ki...

1 yıldır listemde bekleyen kitap...

Yorum Gönder